۱۳۹۰ اسفند ۱۸, پنجشنبه


سر کوه بلند آمد عقابی 
نه هیچش ناله ای ، نه پیچ و تابی 
نشست و سر به سنگی هشت و جان داد 
نشست و سر به سنگی هشت و جان داد
ارسال شده توسط در
برچسب‌ها:

۲ نظر:

  1. الف.میم۱۸ اسفند ۱۳۹۰ ساعت ۸:۳۷

    همینو اگه می دادن نامجو بخونه همه رو چشماشون می ذاشتن و استتوس جی تاک می کردن. می گم که. شعر باید آواز روش باشه

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. Marjan۱۸ اسفند ۱۳۹۰ ساعت ۹:۴۶

      آره قبول دارم ، ولی خب همه شعرها که آواز نمیشن ... ولی هر کی میتونه تو ذهنش سبک آواز خودشو داشته باشه بذاره رو شعر ها

      حذف

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)