۱۳۸۹ شهریور ۷, یکشنبه

استاد تو كلاس داره درباره ي عجيب بودن زبون هاي ديگه ميگه . بخصوص زبون هايي كه از دنياي امروز جدا هستند . مثلا مي گه مردمي كه توي جنگل هاي آمازون زندگي مي كنند بجز گذشته و آينده و حال ،‌ فعلي دارند كه بين گذشته و حال هست . چيزي كه ما اصلا نمي تونيم تصورش رو هم بكنيم .
عصر با بچه ها داريم در موردش حرف مي زنيم . من مي گم كه مي تونم تصور كنم كه كِي از اين فعل عجيبشون استفاده مي كنند . مثلا وقتي كه خاطره اي توي ذهن هست از روزي دور، كه همه چيز توش محو و نامشخص هست و در هم ، اما تصويري ، بويي ، صدايي واضح و كامل اون وسط مونده .
بعد مي تونيم بگيم : من روزهايي داشرم (داشتم /دارم) كه از ياد بردمشون ، اما گاهي ، چيزايي ازشون به يادم مياد كه زندگيم رو زير و رو مي كنند.

۴ نظر:

  1. یاد"مری و مکس" افتادم، دیدی؟ مکس یه سری کلمه ساخته بود یکیش "گاشفته" بود که وقتی به کار میرفت که آدم گیج و آشفته باشه!

    پاسخحذف
  2. میتونه ماله موقع هایی باشه که یه اتفاقی میاد توی ذهنت ، بعد هر چقدر که ذهنت رو بالا پایین می کنی نمی تونی بفهمی که اون اتفاق توی واقعیت افتاده بود یا فقط توهمه ،
    به نظرم همچین جایی هم میشه ازش استفاده کرد .

    پاسخحذف